| Dobrze bywać w takich miejscach |
Słoneczko Ty moje!!! Czy można zapomnieć jak szłaś tylko w sandałkach po rosie wśród traw i pokrzyw? Czy można zapomnieć jak doszliśmy nad bajeczną rzeczkę wijącą się między wiekowymi świerkami? Ty wybrałaś miejsce na nasz piknik. Ty zamiatałaś szyszki pod nasze posłanie. Ty beztrosko brodziłaś po płyciznach i w krystalicznej wodzie zbierałaś kamyczki i muszelki.
Czy mogę zapomnieć moją rozterkę - Ty czy wędka? Najbliższy dołek z wirem i wstecznym prądem był taki kuszący. Przestałem patrzeć na Ciebie, dorwałem się do wędki. Nie minęło 5 minut i to błyskawiczne branie, a potem hol szalejącej ryby. Jak cudnie zachwycałaś się moim kleniem. Nie wiedziałam kto jest piękniejszy - Ty czy kleń?
Byłem głupi. Zmarnowałem godzinę czekając na drugie branie. Ty czekałaś cierpliwie. Wreszcie opamiętałem się. Rzuciłem kij i byłem przy Tobie. Na przemian patrzyłem w Twoje piękne oczy i całowałem cudowne piersi. A potem biliśmy z sobą tak blisko, jak najbliżej.
Było tak wspaniale, tak rozkosznie. My, rzeka i las. Bardzo ciepło, ale nie upalnie i ta cisza, ten spokój. Straciłem poczucie czasu i rachubę - ile razy byłaś moją, a ja Twój.
Dziękuję Opatrzności za taki dzień. Dziękuję Tobie za Twoje oddanie,
za Twój spokój i łagodność, za to że jesteś i chciałaś być ze mną.
Czy można o tym zapomnieć!?
Twój Wędkarz.
Dodaj komentarz.
Polecam: http://malzenskiswiat.blogspot.com/
